Weblog Arnhemse (L)uitjes We go for the gusto

Pakjesavond 2010
De Arnhemse Luitjes vieren het Sinterklaasfeest op 25 november in de Groote Sociëteit in Arnhem. De ruimte waar we gaan dobbelen om de begeerde surprises, is in gereedheid gebracht en Lady Sheba heeft haar gettoblaster weer meegenomen voor stemmige muziek.

Bij binnenkomst zitten in de ruimte er naast, Doña Poca Loca, Lady Sheba en Lady van Voorst naar Voorst nog heerlijk van de maaltijd te genieten.

Vanavond komen er twee kersverse Luitjes Aly en Odilia kennismaken met de Arnhemse Luitjes. Zij hebben zich aangeprezen als twee ”spontane, inventieve en levenslustige vrouwen”. Die verwelkomen wij natuurlijk met open armen.

Als zwarte Piet binnenkomt zijn we even uit het lood geslagen. We weten niet zo gauw wie het Luitje in het pietenpak is die al strooiend binnenkomt. Als Lady Roza en Contessa Chiara beiden met de mijter op binnenkomen valt het kwartje, het is Lady Fousert.

Iedereen heeft weer zijn best gedaan en de surprises worden elk jaar weer verrassender.
De stemming zit er in, vooral als iedereen een pakje heeft gedobbeld en we verder gaan met de 2e ronde, het afpakken van de begeerde surprise die net voor je neus is weggekaapt.
Elk jaar blijken er weer een paar surprises te zijn die iedereen wil en ook weet te vinden, hoe goed bezitsters het ook voor de anderen proberen te verstoppen.
Er wordt een extra ronde ingelast omdat we er geen genoeg van kunnen krijgen. De nieuwe cijfers die gegooid moeten worden zijn 5, 3 en 1. Dat lijkt een makkie,deze getallen werden in de voorafgaande beurt toen het om de even nummers ging, om haverklap gegooid. Het was een hilarisch rondje van niks, twee hebben hun surprise maar kunnen ruilen, de rest van de adel gooide even getallen.

Dan is de tijd aangebroken voor het voorlezen van de gedichten en het openmaken van de surprise. En ook daar had de adel de nodige zorg aan besteed, met hieronder het gedicht van Freule Viola, zij kon wegens omstandigheden niet aanwezig zijn.
Het was een gezellige avond!!!!

Lief Arnhems Luitje,( thans Luitjes)!

SINT NICOLAAS: ter leeringh ende vermaeck,
Zijn levensepisoden, welke je gemoed zeer wel raakt.
Geboren omstreeks 270 n.C. in Patara (bij Myra),
alwaar mijn oom bisschop was, vandaar
volgde ik hem op ter plekke alras.
In mijn leven trachtte ik mensen te helpen in nood
en redde zelfs de stad Myra van hongersnood.
Veelvuldig bood ik hulp aan zeelieden in gevaar,
waarop menigmaal de storm kwam tot bedaar.
Veel kerken werden gebouwd in steden, aan rivieren of zee.
Voor de scheepvaart was dat een goede ree.
Ook ben ik beschermheilige geworden van de handel.
Over schepen en zeelui, vaak niet van onbesproken wandel.
In Rusland kom ik veelvuldig voor op ikoon,
vaak als legende met Jezus en Maria metterwoon.
Mijn naam, eveneens twee tsarenvorsten, werd niet gewoon,
maar gepaard gaande met zeer kerkelijk, uitbundig, vroom.
Ook heb ik vaak goudstukken en appels in mijn hand,
mijn wonderdaden leven voort, aldus historisch niet verzand.
Zie: Sinterklaas Goedheiligman,
Trek je beste tabbert an
Rijdt er mee naar Amsterdam
Appeltjes van oranje (dus goudkleurig)
Appeltjes van de bomen
Sinterklaas zal komen.
Amsterdam, Deventer en vele steden aan water gelegen,
gedijden goed dankzij mijn bisschoppelijke zegen.
De schipperskinderenschool, kerk kregen ook mijn naam.
Waardoor als schutspatroon kreeg ik nog méér faam.

Mijn graf 324 n.C. in Myra werd een pelgrimsoord,
maar mijn gebeente werd gekaapt, naar Bari, geplaatst in kerk
In Bari(toen spaans gebied) viert men mijn naamdag op 7 mei,
met veel feestelijk vertoon en prachtig klokgebei.

Aldus werden in Holland de namen: Jan – Piet of Klaas,
getransformeerd tot: Sint Heer Klaas.
Wodan’s speer werd staf met toebehoren:
een mijter, kerkelijke mantel, lange baard konden bekoren.
Knecht Oel (zwart door rookgat = oelegat) werd zwarte Piet
Zaadjes (geschenken aan Wodan) werden pepernoten, niet?
Kreeg Piet daarbij een roe en vooral presentjes in een zak,
want er moest toch ook nog geklauterd worden op het dak!
Dus leef ik voort reeds menig eeuw,
Feestelijk gevierd en vaak in de sneeuw.
Houdende van grote en kleine mensen,
vervul ik jaarlijks héél véél wensen.
Sint & Piet

Verslag van onze Happerij, donderdag 14 oktober 2010
in eetcafé Thuis bij Guus.
Aanwezig waren:
Queen Dollydot, Freule Elisabeth, Lady Faya Lobbi, Baronesse of Boop, Gravin de Cunera, Donna Albertina, Madame Seraphine, Comtesse Germaine de Zomergem, Lady R.T., Lady Bright, Lady of Leisure en Lady Mechtild. Lady of Quilt en Groothertogin Aleid sloten later op de avond ook nog aan.
In de lappenmand, op vakantie of om andere redenen afwezig waren:
Lady of Jazz, Countesse of Serendip, Lady Abigail, Lady Line, en Freule van Uiterwaerde tot Eekmolen.
Als speciale gasten waren de Arnhemse (l)uitjes uitgenodigd. Als extraatje hadden we een second hand beurs en Red Hat snuisterijen verkoop door Saskia. Onze Madame Seraphine had ook haar hoeden collectie meegebracht.

Vanwege het bijzondere karakter van de avond was er geen agenda. We waren verhuisd naar de huiskamer boven het restaurant. Met veel moeite was voor ruim dertig personen tafeltjes gedekt en voorzien van naamplaatjes, zodat we om en om met onze gasten aan tafel zaten. Rondom waren de kledingrekken geplaatst met de door ons en de gasten mee gebrachte kleding. Hoeden en sieraden lagen rondom gerangschikt. Voor elk wat wils.
Onze Queen liep met rode konen rond, niet alleen van de drukte en de zenuwen, maar ook van een hardnekkige bronchitis die haar kwelde.

Queen Knit Wit de Wolligste arriveerde met haar gevolg, een delegatie van wel 16 adellijke Luitjes. We voelden ons zeer vereerd met deze grote opkomst. Als echte Red Hatters doken verschillenden al meteen in de verkoop. Heerlijk schuimen tussen de kleding, volop passen van de meest kunstzinnige hoeden en daarna zoeken naar de zitplaatsen. Onze Queen was één en al alertheid. Had iedereen het naar de zin, konden ze alles wel vinden, gaat het wel goed… Het was een gekwek van jewelste! De vergaderhamer kreeg het niet stil geslagen, maar uiteindelijk lukte het onze Queen ze toch rustig en op hun plaats te krijgen.
Ze startte met een warm welkom voor onze gasten en Queen Knit Wit de Wolligste in het bijzonder. De laatste gaf onze Queen een kado´tje in de vorm van een fles.
Als eerste werd onze nieuwe Rhine Town Rose, Lady of Leisure met een roos ingezegend als 21e lid

van onze chapter. Nou ja nieuw, zo nieuw was ze ook weer niet na een maximum tijd op de wachtlijst gestaan te hebben en al lid van ons bridge clubje te zijn. Het was meer een thuiskomertje vonden wij. Voor Lady of Leisure was het meer een retourtje. Moe van het wachten was ze al gestart bij onze gasten maar is nu weer terugbij ons, het was praktischer. Ze trakteerde ons allemaal op een wijntje, ze dankte de Arnhemse Luitjes voor de leuke tijd bij hun, en voor ons was het een welkomst drankje. We vonden alles best, we toasten op haar en onze gezondheid en de wijn ging er goed in.
Onze Queen keek al een paar keer richting de trap, waar bleef het eten nou.. Ze vertelde nog over een prachtig schilderij wat geveild kon worden met een basis prijs van € 80,00. De opbrengst zou naar een kindertehuis in Kathmandu, Nepal gaan.

Eindelijk kwam de soep, we hadden inmiddels flinke trek gekregen. De soep werd gevolgd door het hoofdgerecht, althans alleen het hoofdgerecht. De bijbehorende groenten en frietjes lieten dermate lang
op zich wachten dat iedereen zijn bord al leeg had voor de ineen zeer matige hoeveelheid de tweede helft kwam. De kok kon de drukte duidelijk niet aan, de bediening ook amper. Bleek dat beneden ook alles vol zat. Fijn voor Guus maar niet voor ons en onze gasten. Hier is het laatste woord nog niet over gesproken, onze Queen kennende. Maar goed we moesten het er op dat moment mee doen.
Gelukkig was er veel afleiding door de kleding, de hoeden, de prullaria en inmiddels was ook Saskia gearriveerd met de Red Hat snuisterijen. Er waren heel geanimeerde gesprekken ontstaan tussen de chapters en algemeen was hoorbaar dat deze uitwisseling erg op prijs gesteld werd.
Na de laatste koopjes en nog snel het laatste glaasje wijn werd afscheid genomen van onze adellijke zusters uit het Arnhemse. We werden hartelijk uitgenodigdvoor een tegen bezoek wat we beslist ook gaan doen. Je leert elkaar toch beter kennen nietwaar.
Toen iedereen vertrokken was bleek toch het nodige te zijn blijven hangen en de vice ontfermde zich hierover. Onze Queen was helemaal op, had slechts een gedachte: voetjes hoog en een borrel! Het zat erop.
Jammer dat de keuken te kort schoot, voor de rest was het een super geslaagde Happerij. Voor herhaling vatbaar.
Lady Mechtild, vice Queen